The Beatles

niebieski_kwiatek

Oczywiście, że będę zamieszczać fragmenty, Karolino

Najpierw muszę napisać ważny komunikat dla Arli.
Arluś, moja droga masz prawo mnie za to znienawidzić. Wiedz jednak, że jestem gotowa spakować manatki powiedzieć

a pa i odejść z forum... Ale muszę zamieścić ten fragment:

1
To ja już wolę McCartneya, jakiegokolwiek dnia tygodnia. Przynajmniej Paul zdaje sobie sprawę, że jest nudnym starym pierdołą, który skończył się wiele lat temu.

Dbajcie o to forum, dobrze?????

Następne fragmenty już będą normalne

2
I Ray lubi Beatlesów, zwłaszcza Beatlesów, mimo że są dalej od wszystkiego, mimo że zespół rozpadł się 6 lat temu, John ukrywa się w Dakocie, Paul, odbywający tournee z żoną oraz Ringo, nagrywa nowe płyty, a George ulotnił się do swojego Hare Kryszna.

3
Za to pod B mieściły się:
,,The White Album",
,,AbbeyRoad",
,,Revolver",
,,Rubber Soul",
,,Let It Be",
,,A Hard Day's Night"...
B było poświęcone Beatlesom.
Wyjął ,,Abbey Road" i chłopcy maszerujący gęsiego po pasach przejścia przez jezdnię przypomnieli 20 melodii. Ray znał tamtą ulicę w St. John's Wood lepiej niż tę na której mieszkał.
Biały volkswagen zaparkowany na krawężniku, ciekawy przechodzień w oddali, niezmącony błękit bezchmurnego letniego nieba. I cała czwórka- każdy w swojej roli. George w dżinsowym ubranku- grabarz. Bosongi Paul- nieboszczyk. Ringo w długim czarnym surducie- przedsiębiorca pogrzebowy. I John w bieli- anioł.

4
A gdy Ray okręcił się na krześle i wyjął magnetofon, z jego ściany spojrzał zwielokrotniony John Lennon (...) jednakże ściana Raya była sanktuarium poświęconym Lennonowi. John sam, w białym garniturze i okrągłych okularach, John z Yoko uwieszoną u jego ramienia. John, kiedy zaczął zapuszczać włosy, złoty pośreni okres ,,Rubber Soul" i ,,Revolver". John w okresie beatlemanii, uśmiechnięty w otoczeniu pozostałych chłopców. I hamburski John w skórzanej kurtce, dumny samiec w stylu James Deana, zbyt próżny, by nosić okulary...

5
Nagle jednak stało się coś, co zmieniło wszystko.
Ktoś zaczął śpiewać.
Był to refren z ,,Hey Jude". Chłopiec śpiewał i śpiewał. Przyłączyli się do niego inni. A potem rozległa się kolejna piosenka- pierwsze takty z ,,All You Need Is Love". Dzieci nie przerywały zabawy. Nadal kopały pilkę i plotkowały, nie przerywając nawet, by złapać oddech. Wciąż rozbijały kasztany i grały w klasy, lecz przez cały czas jednocześnie śpiewały.
Następowały kolejne piosenki, kolejne skandowanie- je,je,je- ,,She Loves You"- i coraz więcej dzieci przyłączało się do piosenek, które wszystkie znały lepiej niż jakąkolwiek pieśń religijną, lepiej niż hymn państwowy.
Piosenki, które towarzyszyły ich dorastaniu, ścieżka dźwiękowa dzieciństwa lat 60. Tylko Beatlesi. Zawsze Beatlesi. Jak gdyby czas, w których te dzieci dorastały, zaczęły się i skończyły z Johnem, Paulem, George'em i Ringo. Wkrótce śpiewało już całe boisko, a Ray Keely wyróżniał się spośród nich, zmysły miał wyostrzone, otoczone muzyką i światem, jakiego do tej pory nie znał. Światem wspólnych uczuć.

6
-Dlaczego chcesz rozmawiać z Johnem Lennonem? Za 7 lat będziemy mieli 1984r. Sądzisz, że ktoś będzie wtedy pamiętał Beatlesów?
(odpowiedzcie mu Wesoly

)

Narazie tyle, jak czytajac jeszcze coś ciekawego znajdę to zamieszczę tutaj.

karolina

dzięki, Asiu!

wiem, że z tym opuszczeniem forum to oczywiście żartujesz - co my byśmy tu zrobili bez Ciebie? Wesoly

mary1994

AnkaJnk

'Miłość to wszystko czego potrzebujesz' - książka, na której widok, podczas włóczenia się po kiermaszu w poszukiwaniu czegoś ciekawego, serce zaczęło mi mocnej bić. Po zobaczeniu samej okładki, stwierdziłam, że to to czego szukam Wesoly

Udało się

łup trafiony w dziesiątkę. Książka trochę mnie zaskoczyła, myślałam, że będę czytać o szczęśliwych szalonych ludziach, żyjących błogo i bezproblemowo. Opowieść porusza wiele trudnych spraw, ukazuje życie z tej ciemnejszej strony, ale ludzi nakręca muzyka, zapala w nich energię i pozytywne myślenie, daje nadzieję, że przy odrobinie wysiłku wszystko się uda Wesoly

Niebieski kwiatku, dzięki Tobie ponownie sięgnę po tą książkę Wesoly

niebieski_kwiatek

Arla mnie jeszcze nie wyklęła do napiszę jeszcze pare fragmentów

1
A potem Ray zapomniał o kłopotach Terry'ego i jego dziewczyny, zobaczył bowiem drobną kobietę w krótkich szortach z grzywą czarnych włosów, która śpiesznie opuszczała hol w towarzystwie mężczyzny o jastrzębiej twarzy, w okrągłych okularach w cienkich metalowych oprawkach , wyższego, niż wyobrażał sobie Ray, lecz niezapomnianego i charakterystycznego. Twarzy, którą Ray znał chyba lepiej niż swoją. Twarzy Johna Lennona.
Jakimś cudem wciąż miał torbę przewieszoną przez ramię. Jakimś cudem nadal znajdował się w niej duży ciężki magnetofon, który pożyczył od Terry'ego wczorajszego wieczoru. Jakimś cudem oddychał tym samym powietrzem co John Lennon.

2
JOHN ! JOHN! TUTAJ, JOHN!
TĘDY, JOHN! TĘDY
Oczy Raya zrobiły się okrągłe z wrażenia, puls mu tętnił ponieważ dostrzegł przez rozszalały tłum Johna Lennona we własnej, fascynującej osobie. John! Włosy miał krótsze, niż Ray się spodziewał, niemal jeża, który zdążył trochę odrosnąć, był też szczuplejszy- może nawet po raz pierwszy w życiu chudy (tyle na temat naszej konwersacji o grubym Johnie

)
(...)
Był tam, wśród błysków fleszy, wśród uniesionych rąk, naprawdę tam był- okrągłe okulary w cienkich metalowych oprawkach, dżinsowa kurtka, dżinsowe spodnie- zupełnie jak ja!- pomyślał Ray- obok niego drobna kobieta o czarnych gęstych włosach. Och, to był z pewnością John Lennon.
(...)
-CO POWIESZ NA TEMAT ŚMIERCI ELVISA, JOHN? JAKIŚ KOMENTARZ?
Elvis nie żyje?
Mimo błyskających fleszy, ponad ramionami fotoreporterów Ray dojrzał coś za szkłami okularów, naprawdę to zobaczył, lecz tylko przez chwilę, a potem skończyło się, szkła stały się znów nieprzeniknione, odbijały tylko światła lamp. John i Yoko śpiesznie wsunęli się na tylne siedzienie rolls-royce'a warczącego cicho przy krawężniku. Ale Ray widział to w jego oczach, nie mogło być mowy o pomyłce. Był to ból.
,,Przed Elvisem- powiedział kiedyś Lennon, gdy był jeszcze młodzieńcem- nie było nic''.
Teraz idol Johna odszedł, a on nie wiedział o jego śmierci.

3
Nigdy nie wiadomo co ta para jeszcze wymyśli., niech ich licho. Leżenie w łóżku dla propagowania pokoju. Odesłanie Orderu Imperium Brytyjskiego, ponieważ Cold Turkey spadł coraz niżej na liście przebojów. Jedzenie tortu czekoladowego w płóciennym worku w proteście przeciwko wojnie. O co w tym wszystkim chodzi?
(...)
Tak, mój naczelny jest bardzo podekscytowany- uwielbia Johna i Yoko- to jego dwa ulubione dziwadła. Cholernie ich lubi!

Na razie tyle Very Happy

Arla64

Cóż książka bardzo taka o Johnie. Asiu nie bój sie nie wyklnę cie

lovelennon

John <69
Ostatnio stałam się bardziej wyczulona na to imię.
A książka jest wyjątkowo sympatyczna, sama bym się w nią zaopatrzyła.

Gość

Ja przeczytałam ostatnio ` Pamiętnik Narkomanki ` .
Pouczająca książka .
Cyaty ?
` Mam szalone myśli, myśli szalone mam , myśli mam szalone [ .. ] ` .
` Dlaczego ludzie rozdeptują ślimaki ? ` .

lovelennon

Koleżanka mi opowiadała. Podobno całkiem fajna.

Niffinik

A "Norwegian Wood" ktoś czytał? O hipisach i jak sam tytuł wskazuje, związana z the Beatles, nawet pojawiają się teksty piosenek, a jedna bohaterka jest Beatlefanką Wesoly

. Ile w tym prawdy - nie wiem.

Niffinik

Mam nadzieję, że mój poprzedni post nie zrobił na nikim większego wrażenia, nie wiem, postanowienia udania się do biblioteki na przykład?

Przeczytałam Norwegian Wood i odradzam. Wpadłam w pułapkę mojej Beatle obsesji... Pierwsza strona i opis na okładce, a zresztą sam tytuł wskazywał na coś, co byłoby z nimi związane. Przestraszyłam się widząc, że książkę napisał Japończyk... Za dużo filozofii, za dużo śmierci. Wszystko napisane tak, jakby pisarz nie miał gotowego pomysłu, a wymyślał w trakcie. Tylko niesmak został.

niebieski_kwiatek

Nie podam tytułu bo zaczniecie się śmiać

mary1994

Ja ostatnio nic ciekawego..- małe lekturki z bio i medycyny.. x D

Jan Żabiński - Odpowiedzi na zagadki biologiczne xD

niebieski_kwiatek

na pewno bardzo ciekawe Wesoly