The Beatles

Mrs. Harrison

Otóż oficjalnie rozpoczynam akcję pod zacnym tytułem
Przywróćmy Mackę starcom!
(Mackę - znaczy się to forum, starcom - znaczy się nam, użytkownikom którzy pamiętają najlepsze czasy tego forum, oraz wszystkim innym użytkownikom którzy tych czasów nie pamiętają, ale na pewno chcieliby ich doświadczyć)

Ponieważ odczuwam wielką tęsknotę za tym wszystkim, co się tutaj kiedyś działo (tak, tęsknię nawet za zachowaniami rodem z piaskownicy) postanowiłam że muszę coś zrobić. Cool

Nie wiem jeszcze do końca co to będzie, ale może być wesoło Wesoly

Na początek proponuję zabawę:
Emeryci przyznają się do wszystkich głupot, jakie spotkały ich na forum i jakie wiążą się z innymi Emerytami lub nie-Emerytami.

1) Przez pierwszy miesiąc bałam się Lindy bo byłam przekonana, iż mnie szczerze nienawidzi (kto wie, może to prawda) i zrobiłam z siebie idiotkę, kombinując z nickiem (bo na początku miałam nick normalny).
(Odbyła się rozmowa Hrs - Linda wyglądająca mniej więcej tak:
- Cześć, chcę sobie zmienić nicka na jakiś George'owy.
- Aha.
- Tylko nie wiem na jaki...
- Aha.
- Może.. eee... Georgia? George'a? Georgija?
- ...
- Georga?
- Może Mrs. Harrison po prostu...?
- <gleba>)

2) Przez pierwsze kontakty z Emeelą, że tak powiem, byłam przekonana że jest ona starsza ode mnie o jakieś 10 - 15 lat.

3) Nie chciałam powiedzieć gandalf o istnieniu tego forum bo bałam się, że wyśmieje ona mój pierwszy wspaniały ff.

4) Przeglądając swoje pierwsze posty na tym forum płonę ze wstydu (to było dwa lata temu, pamiętajcie! DWA LATA TEMU! Miałam 16 lat i byłam głupia Laughing

Nawet 15 miałam, bo to przed urodzinami było. Najlepiej nie czytajcie tych postów, wiem, że wam się nie chce)

5) 4 lipca 2006 r. napisałam zdanie:

Gandalf

Wspomnienia! Och, jak miło.
1) Zarejestrowałam się, bo na forum było mnóstwo zdjęć, a pierwszą rzeczą jaką zrobiłam było wejście na rosyjską stronę i wklejanie tu miliona fotek. Miałam katar, do dziś pamiętam.
2) Od samego początku byłam przekonana, że nie pasuję tu i pasować nie będę, bo jestem głupia jak but. Część mojej opinii nadal uważam za prawdziwą Wesoly

3) Wszystkie świństwa zaczęły się od białego podkoszulka. To był przełom. Poza tym pisanie tych wszystkich ff z Hrs. źle działało nam na psychikę i do dziś miło to wspominam Wesoly

4) Z dumą stwierdzam, że (prawdopodobnie) napisałyśmy pierwszy forumowy ff który nie był o miłości. Zaczęłyśmy chyba jeszcze jakiś inny trend, ale nie pamiętam już co to było. Ale wspominałyśmy niedawno i było tego więcej Mruga

5) Do wczoraj wydawało mi się, że jestem za stara na te wszystkie rzeczy, ale już mi przeszło. Okazało się, że niektórzy autorzy wcale nie aż tak bardzo lepszych ff mają wnuki, a ich rozmowy bardzo przypominają nasze.
6) Do dziś pamiętam rozmowę o święcie arbuza. Osiem razy.
7) Wydaje mi się, że niekoniecznie o to chodzi w tym temacie, ale zebrało mi się na wspomnienia.

Forum popsuło mi mózg.

Mrs. Harrison

My w ogóle wyznaczałyśmy trendy, że się tak skromnie wyrażę.
Z tego co pamiętam, napisałyśmy jako pierwsze dużo fajnych rzeczy (tzn. te rzeczy miały duży potencjał, ale ponieważ zachowywałyśmy się jak pijane świnie przy pisaniu tychże rzeczy albo puszczałyśmy sobie Revolution 9 aż do zżygania, nie wychodziło z tego nic przełomowego).
Pamiętam, że w którymś momencie zostałam nazwana Ojcem Chrzestnym Forum, ale za żadne skarby nie potrafię sobie przypomnieć dlaczego Wesoly

Pamiętam, że wstydziłam się pisać zboczeństwa. Ale tylko na samym początku, potem stało się to normalne.
Do teraz modlę się, żeby nikt znajomy nie znalazł tego forum.
Pewnego dnia byłam chora, miałam 39 stopni gorączki i siedziałam przed monitorem caaaały dzień. 12 godzin. Co minutę klikając na "odśwież" modląc się, żeby pojawiły się jakieś nowe posty Wesoly

Pisanie ff z gandalf było lepsze niż ćpanie. Odloty miałyśmy niesamowite. W pewnym momencie doszłyśmy do takiego poziomu, że gdyby do pokoju wszedł George i rzucił ponętnym głosem: "Fuck me!" padłybyśmy ze śmiechu, zamiast się na niego rzucić. Bawiło nas WSZYSTKO. A zwłaszcza najlepsze zdanie na świecie, mianowicie:
CO JEST, PANIE KOMISARZU?
(dlatego nasze horrory były najlepszą komedią. Przy horrorach bawiłyśmy się lepiej niż przy romansach).
Pamiętam pisanie 'Shout!' (za który powinniśmy zgarnąć 18 Wiktorów i jednego Jeffa) i to zastanawianie się: "Czy możemy zamknąć ją w komórce na miotły z Ringo...? A jeśli się obrazi...?")
Pamiętam kłótnie z Lennonem (fala dla Lennona! Niestety w dzisiejszych czasach rozmowy o kazirodztwie są zdecydowanie bardziej niesmaczne).
Pamiętam...
Może dokończę wypowiedź później, zanim umrę ze śmiechu i tęsknoty.

Gandalf

Shout, wspaniała przygoda w różowym zeszycie. I mnóstwo rysunków, niezbędnych, abyśmy mogły się porozumieć. George opierający się o grób (z innego opowiadania, ale boski). I zakładający Safirze płaszcz - to mój ulubiony. Pamiętam jedną noc, kiedy to napisałyśmy chyba z 6 odcinków jednym ciągiem. George bardzo cierpiał, bo jak wiadomo jest niezwykle bohaterski. Heros wręcz.

Pamiętam, jak miałyśmy problem z odmianą nazwy forum - stąd właśnie wzięła się nazwa "Macka". W temacie "Jak nazywasz poszczególnego Beatlesa" czy jakoś tak, napisałam, że ja na Paula mówię Macka i pierwszą odpowiedzią było, że nieładnie, a i tak się przyjęło Wesoly

Pamiętam, jak stworzyłam skrót Hrs. z Hrs. siedzącą obok.

Pamiętam, że też się bałam napisać pierwsze świństwo, ale potem poszło z górki.

Pamiętam Lennona i jego poczucie humoru Wesoly

I pamiętam nerwy przy publikacji pierwszego odcinka własnego ff. Do dziś się boję, jak coś nowego wrzucam i bardzo się stresuję jak nikt nie komentuje. Za to długie komentarze z mnóstwem cytatów, popularne przy Wilbursowych komediach, to najpiękniejsza rzecz, jaka może autora spotkać - często śmieszniejsza niż sam ff Wesoly

lennon-freak

Gandalf

Norman to legenda - że też o nim zapomniałam! Laughing

A pamiętacie Lucka?

lennon-freak

Lucek to nie moja kadencja.
Weź opowiedz!

Magda McCa

Ja się zaraz tu popłaczę od wspomnień, z teśknoty, ze śmiechu, i w ogóle.
Pamiętam mojego pierwszego ff, od którego do tej pory robię się czerwona, jak ktoś o nim wspomni Laughing

Swoją drogą, to wszystkiego się wstydzę co wyszło spod moich palców Wesoly

Pamiętam, że kiedy przyszłam na to forum, jeszcze nikogo prawie tu nie było, nikogo nie znałam, i czułam się jak ostatnia kretynka. Pamiętam też, jak wahałam się napisać do Hrs., i pamiętam Kaszkę, i Daisy, i o matko Laughing

Lennon zasłużył na osobne pamiętanie. Kłótnie na forum to było coś. Ogólnie, to kiedy forum przeżywało rozkwit, siedziałam tutaj non stop, a jak jechałam na wakacje to wpadałam w panikę że później nie nadrobię Wesoly

Pamiętam rozmowę na Skypie! Laughing

Mrs. Harrison

Gwałt z serduszkami Laughing

Łe jery

To właśnie obrazuje nasze nasranie we łbach Laughing

Czy Lucek nie był plemniczkiem? Ale czyim?
Jedyny ff mojego autorstwa, który akceptuję, to Camp Wilbury. Świetnie się przy nim bawiłam, a bawiłam się jeszcze lepiej przy komentarzach gandalf. No i Mike rozwiązywał matematykę zupełnie tak, jak gandalf Laughing

Gandalf

Lucek to oczywiście najgłupszy plemnik Johna, który nosi bufiaste rękawy. Miał krótki żywot, ale i tak go pokochałam.

Pamiętam tworzenie gazetki w Paincie i dopasowywanie zdjęć, żeby było profesjonalnie. Do teraz jestem dumna z wkładki o papierze, choć nie wiem czy ktokolwiek zrozumiał o co chodziło.

Pamiętam jak zostałam adminem. Laughing

To było dopiero wydarzenie. Miałam awansować tylko na moment i już zostałam Twisted Evil

lennon-freak

Mrs. Harrison

lennon-freak

No teraz ja leżę pod biurkiem i wyję. Laughing

Gandalf

Lennon dostaje Wiktora publiczności za tego posta:

Luczija

Nie pamiętam "starych czasów" z pewnej oczywistej przyczyny, ale czemu by nie miały wrócić?

Jestem za. Jeśli miałoby być tak samo odlotowo, jakie wrażenie zrobiły na mnie Wasze posty zanim się zarejestrowałam, to chętnie, chętnie! Wesoly

Dzięki Wam odkryłam, że nie tylko ja mam coś z łokciem na punkcie TB. Laughing

Jestem Wam naprawdę za to wdzięczna. Wesoly

Czytałam Wasze stare FF i skoro ja czułam się jak po jakiejś odurzającej substancji, to jak czułyście się Wy wykracza poza moje wyobrażenia. Laughing