The Beatles

Magda McCa

Reinkarnacja naprawdę jest interesująca.
W ogóle, tyle lat żyjemy, ale nikt nigdy się nie dowie, co jest po śmierci...
I ja się boję dokładnie tego samego, ale bardziej tego, że trafię do piekła. Okropne.

lennon-freak

Ja też się boję tej micości. Piekła się nie boję, bo po prostu wnie nie wierzę, ale ta nicość jest po prostu... potworna...
Odnoszę czasami wrażenie, jakbym była takim... obserwatorem świata, jak narrator w powieści, a moje oczy, jak kamera. umieram i co? i nic? I zniknę? potworne...

Joga

Magda McCa

Ja rozumiem, i rzeczywiście, to jest jakieś dziwne...
Jeśli jest reinkarnacja, to 100%, że Hrs. była w poprzednim wcieleniu jakimś wieszczem narodowym Wesoly

Mrs. Harrison

Ja wiem, o co Ci chodzi Mruga

Hej, ale wyobrażacie sobie - zreinkarnować się na przykład jako dziecko Dhaniego? Laughing

Dobra, przepraszam.
Ale wiecie co, chciałabym po śmierci pomagać jakoś ludziom, których kochałam, którzy zostali na Ziemi. Chciałabym, żeby czuli moją obecność nawet po mojej śmierci (czujcie się zagrożone, będę was nawiedzać Cool

).

Magda McCa

Jeszcze się głupio pytasz czemu, ot Laughing

Do wydawnictwa jakiegoś, marsz! Wesoly

Ano, fajne by było takie coś. Ciekawe. Mi czasami by się przydała taka pomoc...

Mrs. Harrison

Bo ja na przykład uważam, że zmarli nam pomagają. Nie wiem, jak do tego podchodzicie, ale ja twierdzę, że tak jest. Jestem osobą podchodzącą do wszystkiego bardzo emocjonalnie, poza tym po prostu tak zostałam wychowana, i czasem naprawdę mam wrażenie, że dziadek czy ciocia pomagają mi z zaświatów. Modlę się za nich i do nich co wieczór, a oni czuwają nade mną i nie pozwalają popełnić błędów, za które naprawdę drogo bym zapłaciła.
Poza tym to już... 7 lat od śmierci dziadka, a ja czasem mam ochotę iść się z nim przywitać, kiedy wchodzę do mieszkania babci. Wczoraj miał imieniny. Pewnie byłaby jakaś kawa, pewnie mówiłby tak jak zawsze... Był dla mnie strasznym autorytetem. Mój dziadek był człowiekiem bardzo inteligentnym i wykształconym, dużo w życiu przeszedł i gdyby żył dziś, jego rady byłyby dla mnie niezwykle cenne. Przez to, że tak mi go braknie, bardziej... hmmm... nie wiem, przykładam wagę do słów babci i bardziej staram się zachowywać w pamięci chwile z nią spędzane.

Magda McCa

Ja nie wiem. Musiałabym się nad tym zastanowić. Nad swoim podejściem do tego...
Chociaż czasem mam wrażenie, że mama mnie wspiera. Pewnie tak jest Mruga

master ble

a ja się czasami zastanawiam, czy aby nie... to życie to nie jest jakaś iluzja. wiem, to głupie, ale przyjmowałam też taką opcję, że może to wszystko nie istnieje, że istnieję tylko ja, a reszta... przeszłość, przyszłość, teraźniejszość - nie ma, tylko mi się wydaje, że jest/było. że przedmiot/osoba istnieje tylko wtedy, gdy to odbieram (widzę, słyszę itp.)... głupie, ale jednak często nad tym rozmyślam... ale nie przyjmuję tego, jako rzeczywistości. zbytnio mnie to przeraża Rolling Eyes

mącę

nie wiem, czy ktoś zrozumie, o co mi chodzi Rolling Eyes

a zniknięcia się nie boję... i tak tego nie zauważę Mruga

właściwie to nie myślę zbytnio o tym, co będzie po śmierci...

Joga

Ble, ja Cię rozumiem Wesoly

Pamiętam, jak kiedyś (gdy miałam jakieś 6 lat) powiedziałam, że cały świat jest grą komputerową, w którą gra Bóg. Pamiętam, jak pani w przedszkolu się na mnie dziwnie spojrzała gdy to powiedziałam Wesoly

Lennonka

A ja wierzę w życie po śmierci. W Niebo i w Piekło. Bo życie na Ziemi nie miałoby sensu, gdyby od razu po śmierci wszystko miało się zakończyć. Gdzieś w podświadomości wiem i czuję, że moje życie, czy istnienie jak to powiedziała Ania, nigdy się nie skończy. I najbardziej w tej teorii przeraża mnie to, że to isntnienie i trwanie przez wieczność może się w końcu znudzić, o ile to możliwe.
Śmierci też się boję. Myślę, że każdy człowiek się jej boi. Mniej czy bardziej, ale każdy. W śmierci najstraszniejsze jest, że umiera się samemu. Nikt z nami nie idzie. Umieramy sami. Całkiem sami. Drogi, którą się przechodzi po śmierci w samotności, straszliwie się boję.
A jeśli chodzi o reinkarncję to wątpię, że coś takiego istnieje. Jakoś nie wiem, ale nie chce mi się w to wierzyć. Ale to tylko moje poglądy.

Magda McCa

Ja chyba też rozumiem Ble, chociaż nigdy tak nie myslałam.
Joga, to Ty filozof jesteś od najmłodszych lat Mruga

Jak ja nie lubie tego tematu Laughing

Jak jestem sama, i o tym pomyślę, to nachodzi mnie takie straszne uczucie. W ogóle, tak sobie myślę, że jeden dzień mi się wlecze, zdaje mi się trwać tak długo, ale kiedy pomyślę o tych 17 latach, jakie już przeżyłam, to nie chce mi się w to wierzyć. I nagle się zorientuję, że mam już 50 lat, które nie będę wiedziała nawet kiedy zleciały.

Joga

Ta, filozof jak z koziej dupy trąbka Wesoly

A, przypomniałam sobie jeszcze, że miałam taki okres w życiu(jak miałam 8,9 lat), że nie chciałam usypiać w nocy, bo bałam się, że już się nie obudzę i umrę przez sen.

Magda McCa

To chyba najlepsza śmierć jaką mogę sobie wyobrazić Mruga